توسط محققان كشور محقق شد؛
آزمایش موفقیت آمیز نانوداروی گیاهی ضد سالك روی موش
مداربسته: محققان در تحقیقات آزمایشگاهی خود به فرمولاسیون نانوداروی گیاهی درمان سالك دست پیدا كردند. نتایج آزمون های بالینی این نانودارو بر روی موش های آلوده موفقیت آمیز گزارش شده است.
به گزارش مداربسته به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، سالك یك بیماری پوستی است كه به وسیله گزش پشه خاكی آلوده به شكلی انگل منتقل می گردد. سالانه ۱۹ هزار مورد مبتلا شدن به سالك در ایران ثبت می گردد كه سه هزار مورد آن مربوط به استان فارس است. از آنجایی كه فرد بیمار می تواند بعنوان مخزن بیماری باعث انتقال آن به دیگران شود، درمان بیماری سالك حائز اهمیت می باشد.
طاهره زاده مهریزی، دانشجوی مقطع دكتری انستیتو پاستور ایران، با اشاره به اینكه بیماری سالك در سال های اخیر شیوع قابل توجهی یافته و دامنه شیوع آن به آمریكا و اروپا رسیده است، اظهار داشت: با عنایت به گسترش روزافزون بیماری سالك، اخیراً معرفی روش های درمانی جدید این بیماری در اولویت سازمان جهانی بهداشت قرار گرفته است. از این رو توسعه روش های مؤثر درمانی جدید یكی از نیازهای جامعه ی جهانی، بالأخص كشورهای كانون این بیماری تلقی می گردد.
وی افزود: با توجه به این مطلب كه هم اكنون داروهای درمان این بیماری وارداتی هستند و این امر باعث خروج میزان زیادی ارز از كشور می شود، از طرفی این داروها عوارض جانبی و هزینه درمان بالایی را به بیمار تحمیل كرده و دوره درمانشان هم طولانی است.
وی افزود: در طرح حاضر یك نانوداروی گیاهی مشتق شده از درخت توس سنتز شده كه عیوب داروهای گران قیمت وارداتی را مرتفع می كند. در ادامه این نانودارو با استفاده از نانوحامل های پلیمری مشتق شده از پوست خرچنگ به محل سلول آلوده منتقل شده است.
زاده مهریزی با تاكید بر ضرورت استفاده از فناوری نانو برای استفاده ی مؤثر از نانودارو اظهار داشت: با فناوری نانو موفق شدیم دوز درمانی را افزایش و سمیت دارو را كاهش دهیم. همینطور استفاده از نانوحامل جهت انتقال دارو باعث رهاسازی آهسته و پیوسته ی دارو و بهبود نفوذپذیری آن به سلول آلوده به انگل شد.
این محقق در آخر به تشریح روند ارزیابی این نانودارو پرداخت و اظهار داشت: در این طرح از عصاره ی درخت توس بعنوان ماده ی حاوی بتولنیك اسید بعنوان ماده اولیه تولید نانودارو استفاده شده است. بعد از سنتز دارو و بارگذاری آن در نانوحامل های كیتوزان، ساختار نانوذرات حامل دارو با استفاده از آزمون های میكروسكوبی و طیف سنجی مورد ارزیابی و تائید قرار گرفت.
این محقق تصریح كرد: با تهیه فرمولاسیون مناسب و استفاده از حلال جدید دوز درمانی دارو افزایش یافت؛ سپس دارو به روش برون تنی بر روی سلول های كشت شده ماكروفاژ صفاق موش و به روش درون تنی بر روی موش های مبتلا به بیماری سالك مورد ارزیابی قرار گرفت. در آخر اثرات درمانی دارو با استفاده از اندازه گیری قطر زخم، كاهش بار انگلی و همینطور روش های بررسی انگل در بافت و روش های پاتولوژی مورد تائید قرار گرفت.
وی اضافه كرد: از این طرح یك اختراع با عنوان «بتولنیك اسید بارگذاری شده در نانو ذرات كیتوزان: فرمولاسیونی جدید برای درمان لیشمانیا ماژور» با شماره ی ۹۴۰۸۱ به ثبت رسیده است.
این تحقیقات حاصل تلاش های طاهره زاده مهریزی دانشجوی مقطع دكتری و دكتر امیتیس رمضانی و دكتر مهدی شفیعی اردستانی- اعضای هیأت علمی انستیتو پاستور ایران- دكتر نریمان مصفا و دكتر مصطفی حاجی ملاحسینی- اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی- و دكتر علی خامسی پور- عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی تهران- است. نتایج این كار در مجله ی Scientific reports با ضریب تأثیر ۴.۱۲۲ (جلد ۸، شماره ۱، سال ۲۰۱۸، از صفحه ۱۱۷۵۹) به چاپ رسیده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب