به گزارش مداربسته به نقل از ایسنا، اینترنت این امکان را برای شرکت ها، سازمان ها، دولت ها، مدارس و حتی اشخاص به وجود آورده تا اطلاعات خودرا با سایر کاربران و استفاده کنندگان به اشتراک گذاشته و از آن بهره برداری کنند و به اعتقاد تحلیلگران چنانچه که کاربران از اینترنت با سرعت بالا و بدون محدودیت برخوردار باشند، این کار را با کیفیت بهتری می توانند انجام دهند.
در این بین بحثی با عنوان اینترنت طبقاتی و فراهم شدن امکان استفاده از آن برای برخی کاربران، از نیمه دوم سال ۱۴۰۱ پس از اعمال محدودیت برای برخی از پلتفرم های خارجی مطرح شد؛ بااینکه مسئولان حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در آن زمان این مساله را تکذیب کردند.
گفته شد که در این طرح کاربران به بخش های مختلف دسته بندی شده که به هر بخش طبق مقررات، اینترنت با میزان محدودیت تعیین شده ارائه می شود. به طور مثال فریلنسرها یا آزادکاران همچون کسانی هستند که می توانند از اینترنت بدون فیلتر یا طبقاتی استفاده کنند؛ درحقیقت در بخشنامه پشتیبانی از آزادکاران فعال در حوزه اقتصاد دیجیتال که آذرماه سال ۱۴۰۱ در حوزه اقتصاد دیجیتال به تصویب رسید، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات طبق آن موظف شد زیرساخت های دسترسی به اینترنت پرسرعت و پایدار با سطح دسترسی مناسب افراد اعتبار سنجی شده در پایگاه را فراهم آورد.
چه کسانی می توانند اینترنت بدون فیلتر دریافت کنند؟
علاوه بر موارد ذکر شده، استادان دانشگاه هم طبق تعریف اصلی اینترنت طبقاتی دیگر گروهی بودند که قرار شد از این نوع اینترنت برخوردار شوند. دراین زمینه به نقل از برخی مسئولان گفته شده استادان دانشگاه ها به جهت کارهای تحقیقاتی و پژوهشی به سطوح و سرعت بالای اینترنت نیاز دارند؛ پس از گذشت چند ماه گفته شد فرآیندهای مربوط به اختصاص اینترنت باز به اساتید دانشگاه ها انجام شده و ابلاغ خواهد گردید.
اما استفاده از این نوع اینترنت نارضایتی هایی را از جانب مردم، برخی مسئولان و فعالان حوزه ارتباطات بدنبال داشت. برخی کارشناسان معتقدند به طور کلی اینترنت طبقاتی ایده و اقدام نادرستی است و اینکه گروهی از کاربران جدا شوند، به این معنا که به اینترنت متفاوتی نیاز دارند، درست نیست.
آنها می گویند تنها گروه کاربران که می توانند جدا شوند، خردسالان هستند که البته با تشخیص والدین می توانند اینترنت محدود شده ای برای خردسالان تهیه کنند و این امر موجه است. اما بر این اساس، درنظر گرفتن این طرح به جز کودکان، برای برنامه نویسان، اساتید دانشگاه و دانشجویان و سایر گروه ها مشکلات مختلفی دارد و از نظر اجتماعی دارای اشکالاتی است و حس بدی به مردم منتقل می کند و هم در عمل راه دور زدن آن باز خواهد بود. به طور مثال با اختصاص آن به دانشجویان، همه تلاش می کنند به اینترنت دانشجویان متصل شوند و چون محدودیت غیرمنطقی است، به طور مداوم دور زده می شود؛ به این دلیل این طرح جدا از اینکه اثرات اجتماعی دارد، از نظر فنی هم به سادگی قابل اجرا نیست.
با این اوصاف، در دولت سیزدهم تاکید شده که چیزی به اسم اینترنت طبقاتی وجود ندارد و همه مردم برای آنها خاص هستند، با گذشت حدود دو سال از مطرح شدن استفاده این نوع اینترنت، وعده پیگیری رفع محدودیت پلتفرم های فیلترشده و تحقق آن می تواند به بی معنا شدن این طرح منجر شود. مسئله ای که بتازگی حسین افشین- معاون علمی رئیس جمهوری- در یک نشست خبری به آن اصرار کرد.
اجرای اینترنت طبقاتی بدسلیقگی بود
وی در پاسخ به سوالی درباره ی ی بحث اینترنت طبقاتی و اینکه برای اعضاء پارک فناوری پردیس زیرمجموعه معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری اینترنت بدون فیلتر در نظر گرفته شده است، گفت: اینکه چرا فقط به پارک فناوری پردیس اینترنت بدون فیلتر تعلق گرفته و برای سایر پارک ها لحاظ نشده است، به این خاطر است که پارک فناوری پردیس تنها پارک زیر مجموعه این معاونت است و پیگیری هایی برای تحقق این امر انجام شده است.
افشین اشاره کرد: به نظر من اجرای اینترنت طبقاتی در پارک فناوری پردیس و برای برخی فناوران و شرکتها بدسلیقگی بوده و اصلاً نباید چنین چیزی اعلام می شد و شخصاً با اینترنت طبقاتی موافق نیستم.
برخی تحلیلگران معتقدند اینترنت، آب، برق و گاز مانند سایر موضوعات دیگر خاص نیستند بلکه مطالبی هستند که اقشار مردم روزانه و به طور مستقیم با آن درگیرند. بطورمثال در عرصه ارز شاید بسیاری از مردم مستقیما با آن درگیر نبوده و مخاطب آن سیاست نباشند، اما در عرصه اینترنت، مردم به طور مستقیم مخاطب این سیاست هستند و اگر تبعیضی یا نارضایتی وجود داشته باشد، به طور مستقیم آن را درک می کنند به این دلیل سیاست گذاران باید به این نکته هم توجه کنند که تبعات اجتماعی موضوعات و تصمیمات چه خواهد بود.
منبع: مداربسته