150 میلیون سال تاریخ اقیانوس در دل یک قطره آب
مداربسته: قطرات ریز آب محبوس شده در نمک، 150 میلیون سال تاریخ اقیانوس را در خود جای داده اند.
به گزارش مداربسته به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس آلرت، دانشمندان بتازگی ۱۵۰ میلیون سال اخیر تاریخ زمین شناسی سیاره ما را با تحلیل و بررسی شیمیایی مجموعه های میکروسکوپی از آب که در بلورهای نمک دریا حفظ شده بودند، بررسی نموده اند.
مبراهتو ولدقبریل(Mebrahtu Weldeghebriel) از دانشگاه پرینستون و دانشگاه بینگهمتون(Binghamton) و تیم لوئنشتین(Tim Lowenstein) از دانشگاه بینگهمتون با ردیابی محتوای لیتیوم در یک هالیت دریایی که سنگ نمکی با منشا دریایی است توانستند تاریخچه ی حرکت تکتونیکی(صفحه ای) بستر دریا را بازسازی کنند.
این کار پنجره ای به سمت بررسی شرایط جوی در طول زمان فراهم می آورد.
ولدقبریل توضیح می دهد: ارتباط نزدیکی بین شیمی اقیانوس ها و شیمی اتمسفر وجود دارد. هر تغییری که در اقیانوس اتفاق می افتد، منعکس کننده ی اتفاقاتی است که در جو درحال رخ دادن است.
آب اقیانوس فقط حاوی نمک نیست بلکه یک مخلوط شیمیایی است که حاوی مواد معدنی مختلف در مقادیری است که منعکس کننده ی فرآیندهای مختلف در هر زمان معین هستند. هالیت دریایی ممکنست بطور خاص اشباع به نظر نرسد، اما حاوی محفظه های کوچکی از آب متعلق به زمان تشکیلش است که بطور موثر رکورد شیمیایی اقیانوس ها در آن زمان در هالیت حفظ می شود.
ولدقبریل و لوئنشتین نمونه های هالیت را از سازندهای سراسر ایالات متحده، اروپا، آسیا و آفریقا به دست آوردند. آنها از یک مته لیزری برای استخراج آب استفاده کردند و در مجموع ۶۳۹ ماده سیال از ۶۵ بلور هالیت با قدمت ۱۵۰ میلیون سال به دست آوردند.
سپس این نمونه ها را برای تعیین محتوای لیتیوم آنها مورد تحلیل و بررسی قرار دادند. به قول پژوهشگران، لیتیوم ردیاب کارهای هیدروترمال است که دریچه هایی در کف دریا هستند که گرما و مواد شیمیایی را به درون اقیانوس از مرزهای بین صفحات تکتونیکی زمین آزاد می کنند.
پژوهشگران می گویند که قطرات ریز آب آنها هفت برابر افت غلظت لیتیوم را در ۱۵۰ میلیون سال قبل نشان میدهد و به همین ترتیب نسبت منیزیم به کلسیم بالا رفته است. علت آن کاهش فعالیت صفحه ی تکتونیکی و تولید پوسته سیاره ای بود که منجر به فعالیت هیدروترمال کمتری نیز شد.
پیامد این کاهش در کارهای زمین شناسی فقط افت لیتیوم در آب نبود بلکه بطور قابل توجهی دی اکسید کربن کمتری نیز در جو منتشر گردید. به نوبه خود، این مساله می تواند به یخبندانی که آخرین عصر یخبندان را بازه ی زمانی بین ۱۱۵ هزار ۱۱۵۰۰۰ تا ۱۱ هزار ۷۰۰ سال قبل را در بر می گرفت، کمک نماید.
به قول پژوهشگران، این تحلیل و بررسی به ما درکی در مورد به هم پیوستگی سیستم های زمین و اهمیت فعالیت تکتونیکی صفحه در تنظیم آب کُره و جو می دهد.
این تحقیق در مجله ی «Science Advances» انتشار یافته است.
منبع: مداربسته
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب