کشف آثار یک شهاب سنگ بزرگ مدفون در اعماق صحرای استرالیا
به گزارش مداربسته، شواهد ژئوفیزیکی نشان داده است که بزرگ ترین دهانه ی برخوردی کشف شده در زمین تاکنون، در اعماق صحرای استرالیا مدفون شده است.
به گزارش مداربسته به نقل از ایسنا و به نقل از فوربز، تونی ییتس (Tony Yeates) زمین شناس، می گوید که الگوهای مغناطیسی بوجود آمده بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ در زیر حوضه موری (Murray Basin) در نیو ساوت ولز (New South Wales) احیانا نمایانگر ساختار برخوردی عظیم و مدفون شده است.
حالا تحلیل و بررسی جدیدی از داده های ژئوفیزیکی که مابین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۲۰ جمع آوری شده بود، وجود ساختاری به قطر ۵۲۰ کیلومتر را تایید می کند که زیر ۴۰۰۰ متر رسوب مدفون شده است.
این وسعت از اندازه ی ساختار برخوردی وردفورت (Vredefort) با عرض نزدیک به ۳۰۰ کیلومتر در آفریقای جنوبی که تا به امروز بزرگترین دهانه ی برخوردی جهان به شمار می رفت هم بیشتر است.
نویسندگان این مطالعه ی جدید بر مبنای شکل دهانه می گویند که این سازه زیرزمینی که توسط نویسندگان از روی شهر مجاور، دنیلیکوئین (Deniliquin) نامگذاری شده است بقایای یک برخورد باستانی را نشان داده است.
خوانش های مغناطیسی از این منطقه یک الگوی متحدالمرکز و متقارن را نشان داده است که احیانا توسط دماهای بسیار بالایی که در هنگام برخورد ایجاد می شود شکل گرفته است.
یک بررسی لرزه ای همینطور یک گنبد مرکزی را نشان داد که از خصوصیت های دهانه های برخوردی بزرگ است. بر مبنای رسوبات پوشاننده این ساختار، محققان فکر می کنند که شهاب سنگی در حدود ۴۴۰ تا ۵۰۰ میلیون سال پیش در نزدیکی خط استوا به زمین برخورد کرده است. برای تایید منشاء شهاب سنگ و سن ساختار دنیلیکوئین، دانشمندان باید نمونه های سنگی را از درون دهانه بازیابی کنند.
شواهد زمین شناسی، مانند کانی هایی که فقط در شرایط سخت برخورد شهاب سنگ تشکیل می شوند، می توانند به صورت قطعی فرضیه برخورد را اثبات کنند.
هم اکنون حدود ۲۰۰ دهانه برخوردی روی زمین شناخته شده است. بیشتر از نیمی از آنها در اروپا، آمریکای شمالی و استرالیا قرار دارند. سن اغلب ساختارهای برخوردی کمتر از ۲۰۰ میلیون سال است و ساختارهای کوچک تر از پنج کیلومتر بشدت در اقلیت هستند.
منبع: newcctv.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب