کشف یک خواهر و برادر فراخورشیدی در یک مدار مشابه
مداربسته: مداربسته: ستاره شناسان ممکنست دو سیاره نادر را پیدا کرده باشند که در یک مدار مشابه به دور یک ستاره جوان می گردند.
به گزارش مداربسته به نقل از ایسنا و به نقل از سی ان ان، پژهشگران از مجموعه تلسکوپ های بزرگ «آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما» یا «آلما»(ALMA) در شیلی برای رصد منظومه «PDS ۷۰» استفاده کردند که در فاصله ۳۷۰ سال نوری از ما در صورت فلکی «قنطورس»(Centaurus) قرار دارد.
دو سیاره مشتری مانند موسوم به «PDS ۷۰b» و «PDS ۷۰c» هم اکنون به دور ستاره خود می چرخند. ستاره شناسان، ابری از زباله را نیز در راه مداری PDS ۷۰b مشاهده نمودند که شاید نشان دهنده عناصر سازنده یک سیاره جدید باشد که بطور فعال درحال ایجاد است.
دانشمندان براین باورند که تصویر مستقیم آنها شاید قوی ترین شواهد تا به امروز باشد که نشان میدهد دو سیاره فراخورشیدی می توانند دقیقا مدار مشابهی داشته باشند.
«اولگا بالسالوبر روزا»(Olga Balsalobre-Ruza) دانشجوی مقطع فوق دکتری اخترفیزیک در «مرکز اخترزیست شناسی مادرید»(CAB) و پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: دو دهه پیش بصورت نظریه پیش بینی شد که دو سیاره با جرم مشابه ممکنست مدار مشابهی را به دور ستاره خود داشته باشند. این جفت سیاره ای به اصطلاح «تروجان»(Trojan) یا «سیارات هم مدار»(co-orbital planets) نامیده می شوند. ما برای نخستین بار، شواهدی را به نفع آن ایده پیدا کرده ایم.
تروجان ها اجرام سنگی هستند که در مداری مشابه سیارات قرار دارند. این پدیده ها در سراسر منظومه شمسی ما رایج هستند؛ همچون یک جفت که در مدار زمین هستند و بیش از ۱۲ هزار سیارک تروجان که در مدار مشتری به دور خورشید حرکت می کنند. ماموریت «لوسی»(Lucy) ناسا که در اکتبر ۲۰۲۱ پرتاب شد، نخستین ماموریتی خواهد بود که این سیارک های دیده نشده را از نزدیک مطالعه می کند.
شواهد در مورد تروجان های فراتر از منظومه شمسی ما تابحال بسیار اندک بوده اند. «خورخه لیلو باکس»(Jorge Lillo-Box) پژوهشگر مرکز اخترزیست شناسی مادرید و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: «اگزوتروجان ها»(Exotrojans) که سیاره های تروجان بیرون از منظومه شمسی هستند، تا حالا مانند تک شاخ ها بوده اند؛ یعنی از نظر نظریه وجود دارند اما هیچ کس آنها را شناسایی نکرده است.
تروجان ها بطور معمول در نقاط لاگرانژی یا دو ناحیه گسترده در مدار سیاره یافت می شوند که در آنجا نیروی گرانشی ستاره و سیاره می توانند مواد را به دام بیندازند.
«ایتزیار دی گرگوریو مونسالوو»(Itziar De Gregorio-Monsalvo) رییس دفتر علوم «رصدخانه جنوبی اروپا» در شیلی اظهار داشت: این کشف سبب شده است که پژوهشگران در مورد چگونگی ایجاد و تکامل تروجان ها و اینکه چه تعداد از آنها ممکنست در سایر منظومه های سیاره ای وجود داشته باشند، سوال کنند.
بمنظور تأیید کردن کشف یک تروجان واقعی، پژوهشگران باید تا سال ۲۰۲۶ صبر کنند تا بتوانند آرایه آلما را برای مشاهده میزان پیشرفت PDS ۷۰b و ابر زباله در دوره طولانی مداری خود به دور ستاره به کار ببرند.
این پژوهش، در مجله «Astronomy & Astrophysics» به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب