با همكاری پژوهشگران موسسه كلتك
دانشمند ایرانی راز داوینچی را کشف کرد
مداربسته: یک دانشمند ایرانی با همراهی پژوهشگران آمریکایی، یادداشت های به جامانده از «لئوناردو داوینچی» را مورد بررسی قرار داده و معتقدند که داوینچی زودتر از «نیوتن» به وجود جاذبه پی برده است!
به گزارش مداربسته به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، پروفسور مرتضی قریب و همکاران وی در موسسه فناوری کالیفرنیا در مقاله خود میگویند، طرح هایی که توسط «لئوناردو داوینچی»(Leonardo da Vinci) در اوایل دهه ۱۵۰۰ با مداد رسم شده اند، نشان می دهند که او قبل از «آیزاک نیوتن»(Isaac Newton)، ریاضیدان و فیزیکدان انگلیسی، گرانش را به خوبی درک کرده است. نیوتن با این کشف در اواخر دهه ۱۶۰۰ به اعتبار دست یافت.
پژوهشگران «مؤسسه فناوری کالیفرنیا»(Caltech)، یادداشت های به جامانده از داوینچی را باردیگر مورد بررسی قرار دادند و آزمایش های معروفی را برای اثبات این که گرانش نوعی شتاب است، در آنها پیدا کردند.
داوینچی در این یادداشت ها، «ثابت گرانش»(Gravitational constant) را با دقت ۹۷ درصد مدل سازی کرده است.
این پژوهشگران باور دارند تنها چیزی که مانع از آزمایش های داوینچی برای توضیح دادن قطعی گرانش شد، تجهیزات محدودی بود که در اختیار داشت. او فاقد تجهیزات مورد نیاز برای اندازه گیری دقیق زمان هنگام سقوط اجسام بود.
داوینچی که از سال ۱۴۵۲ تا سال ۱۵۱۹ زندگی کرد، در کشف این مفاهیم، بسیار جلوتر از خط فکری زمان خود بود. بنابراین، شاید حیرت انگیز نباشد که این مرد مشهور، گرانش را درک کرده است. با این وجود، تا سال ۱۶۰۴ که «گالیلئو گالیله»(Galileo Galilei) گفت مسافت طی شده ازطریق یک جسم درحال سقوط، متناسب با مجذور زمان سپری شده است، این نظریه ثابت نشد. سپس در اواخر قرن هفدهم، نیوتن نظریه را گسترش داد تا قانون جهانی گرانش را بوجود آورد و توضیح دهد که اجسام چگونه به سمت یکدیگر جذب می شوند.
داستان معروف کشف جاذبه از این مقرر است که وقتی نیوتن زیر درخت نشسته بود، یک سیب روی سرش افتاد. سپس، نیوتن یک لحظه «یوریکا»(Eureka) داشت که در آن، نظریه گرانش خودرا بعد از مشاهده میوه درحال سقوط در تابستان ۱۶۶۶ شکل داد.
پروفسور «مرتضی قریب»(Mory Gharib)، پژوهشگر ارشد این پروژه، اولین بار آزمایش های داوینچی را در کتاب «قوانین آروندل»(Codex Arundel) مشاهده کرد. این کتاب، مجموعه ای از مقالات نوشته شده توسط داوینچی است که علم، هنر و موضوعات شخصی را در بر دارد.
قریب اظهار داشت: چیزی که توجه من را جلب کرد، زمانی بود که او عبارت «معادله حرکت»(Equatione di Moti) را برمبنای فرضیه یکی از مثلث های ترسیم شده خود نوشت. من علاقمند شدم که بدانم منظور لئوناردو از این عبارت چیست.
طرح ها نشان می دهند که یک پارچ آب در امتداد یک خط مستقیم به موازات زمین حرکت می کند و آب یا ماسه را می ریزد. یادداشت های داوینچی نشان می دهند که وقتی محتویات بیرون ریخته می شوند، با سرعت ثابت نمی افتند، بلکه شتاب می گیرند.
پژوهشگران در مقاله این پروژه نوشتند: داوینچی نوشته است که محتویات، شتاب افقی را متوقف خواهند کرد برای اینکه پارچ مدت زیادی بر آنها تأثیر نمی گذارد. شتاب فقط به سبب گرانش به سمت پایین است. اگر پارچ با سرعت ثابت حرکت نماید، خط به وجود آمده در اثر سقوط مواد، عمودی خواهد بود. بنابراین، هیچ مثلثی تشکیل نمی گردد. اگر پارچ با سرعت ثابتی شتاب بگیرد، خط ایجادشده توسط مجموعه مواد درحال سقوط، یک خط مستقیم اما مایل خواهد بود که سپس، یک مثلث را تشکیل می دهد. همان گونه که داوینچی در یک نمودار کلیدی نشان داده است، اگر حرکت پارچ با همان سرعتی که گرانش مواد درحال سقوط را تسریع می کند، شتاب بگیرد، یک مثلث متساوی الاضلاع را به وجود می آورد.
این همان چیزی است که قریب در ابتدا متوجه شد داوینچی با عبارت «معادله حرکت» برجسته کرده است.
همان گونه که در طرح ها دیده می شود، داوینچی کوشش کرد تا آن شتاب را بصورت ریاضی توصیف کند اما او کاملا به هدف نرسید. پژوهشگران از مدل سازی کامپیوتری برای اجرای آزمایش پارچ آب استفاده کردند و متوجه شدند که داوینچی کجا اشتباه کرده است.
«کریس رو»(Chris Roh)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: آنچه ما دیدیم این بود که لئوناردو با این آزمایش دست وپنجه نرم کرده اما آنرا طوری مدل سازی کرده که فاصله جسم درحال سقوط، متناسب با ۲ به توان t (t نشان دهنده زمان) است. این اشتباه است اما ما بعدا متوجه شدیم که او از این معادله اشتباه در راه درست بهره برده است. داوینچی در یادداشت های خود، جسمی را نشان میدهد که تا چهار بازه زمانی سقوط می کند؛ دوره ای که بوسیله آن نمودارهای هر دو نوع معادله بصورت نزدیک در یک راستا قرار می گیرند.
قریب اظهار داشت: ما نمی دانیم که آیا داوینچی، آزمایش های بیشتری انجام داده یا این پرسش را عمیق تر بررسی نموده است اما این واقعیت که او با این مسئله در اوایل دهه ۱۵۰۰ دست وپنجه نرم می کرد، نشان میدهد که تفکر او چقدر جلوتر بوده است.
منبع: مداربسته
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب