مروری بر ۱۲ مورد از هیجان انگیزترین مأموریت های فضایی سال ۲۰۲۳
مداربسته: به گزارش مداربسته، سال ۲۰۲۲ سال بزرگی برای انجام مأموریت های فضایی بود چون که ناسا سرانجام موشک ماه جدید عظیم خویش را پرتاب کرد و تلسکوپ فضایی جیمز وب هم نخستین تصاویر علمی خویش را منتشر نمود و نخستین مأموریت دفاعی سیاره ای جهان هم با موفقیت به یک سیارک برخورد کرد.
به گزارش مداربسته به نقل از ایسنا، سالجاری میلادی یعنی سال ۲۰۲۳ هم به همان اندازه جالب خواهد بود و مأموریت های فضایی جذابی در این سال صورت خواهد گرفت که در این خبر ما بعضی از مأموریت هایی که انتظار می رود سال ۲۰۲۳ انجام شوند را نام برده ایم.
پرتاب کاوشگر سایکی
فضاپیمای سایکی(Psyche) ناسا که مقرر است در اکتبر ۲۰۲۳ پرتاب شود و چند سال بعد به کمربند سیارک ها برسد، به دور دنیایی خواهد چرخید که به سختی از زمین قابل بررسی است و هیچگاه از آن بازدید نشده است. هدف مأموریت سایکی ناسا یک سیارک غنی از فلز به نام سایکی(Psyche) است که در کمربند اصلی بین سیاره مریخ و مشتری قرار دارد و یک دنیای ناشناخته در فضای بیرونی است. از دید تلسکوپ های زمینی و فضایی، این سیارک به صورت یک لکه تیره به نظر می آید. آنچه دانشمندان توانسته اند در رابطه با آن از داده های رادار بیاموزند اینست که شکل آن تا حدودی شبیه سیب زمینی است و در جهت محیط پیرامون می چرخد.
با تحلیل و بررسی نور منعکس شده از سیارک، دانشمندان فرض می کنند که سیارک سایکی به صورت غیرعادی غنی از فلز است. یک فرضیه احتمالی اینست که احیانا این سیارک در اوایل تاریخ منظومه شمسی و بعنوان هسته یک خرده سیاره یا بعنوان یک ماده اولیه اصلی که هیچگاه ذوب نشده، شکل گرفته است. هدف این مأموریت کشف این مورد است و در این فرایند، آنها انتظار دارند به سوالات اساسی در مورد نحوه شکل گیری منظومه شمسی ما هم پاسخ دهند. به جسمی متشکل از سنگ، غبار و دیگر موادی که ابر اولیه منظومه خورشیدی ما را تشکیل می دهد، خرده سیاره می گویند. ابعاد خرده سیاره ها از چندین متر تا چند صد کیلومتر متغیر است.
به نظر می آید سایکی دارای سطحی ناهموار و پهن(۱۷۳ مایل یا ۲۸۰ کیلومتر، در عریض ترین حالت) از بالا به پایین باشد که جرم آن در همه جا یکسان نیست. برای مثال بعضی از بخش های آن امکان دارد جرم کمتری داشته باشند و برخی امکان دارد فشرده تر و پرجرم تر باشند. بخش هایی از سایکی که جرم بیشتری دارند، گرانش بیشتری خواهند داشت و فشار قوی تری بر فضاپیما اعمال خواهند کرد.
بازگشت مأموریت اسیریس-رکس
در حالیکه مقرر است سایکی در سال ۲۰۲۳ پرتاب شود، انتظار می رود مأموریت سیارکی دیگری به نام مأموریت «اسیریس-رکس» سال جاری و بعد از فرود آمدن بر سطح سیارک بنو در سال ۲۰۲۰ برای جمع آوری نخستین نمونه سیارک ایالات متحده، به خانه بازگردد.
"اسیریس-رِکس" یک مأموریت برنامه ریزی شده ناسا جهت بررسی سیارک و بازگرداندن نمونه است. راه اندازی این پروژه در هشتم سپتامبر ۲۰۱۶ بدون تأخیر انجام شد. مقرر است کاوشگر"اسیریس-رکس" در این مأموریت، یک نمونه برگرفته از سیارک "بنو" که یک سیارک کربنی است را در سال ۲۰۲۳ برای تحلیل و بررسی دقیق با خود به زمین بیاورد. انتظار می رود بررسی این مواد دانشمندان را قادر به یادگیری بیشتر در مورد زمان قبل از شکل گیری و تکامل منظومه شمسی، مراحل اولیه شکل گیری زمین و منبع ترکیبات آلی که منجر به پیدایش زندگی در زمین شده است، کند. انتظار می رود این مأموریت دانشمندان را در رسیدن به پاسخ های جدیدی در مورد مراحل ابتدایی پیدایش و فرگشت یاری دهد.
در تاریخ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۰، کاوشگر "اسیریس-رکس" با موفقیت بر سطح سیارک "بنو" فرود آمد و نمونه ای از این سیارک را جمع آوری کرد و سفر ۲.۳ میلیارد کیلومتری خویش را به زمین شروع کرد و کپسول حاوی نمونه ها در سپتامبر سال ۲۰۲۳ در صحرای یوتا فرود خواهد آمد.
سیارک "بنو" با نام علمی "۱۰۱۹۵۵ بنو" یکی از "سیارک های آپولو"(یک گروه از سیارک های نزدیک به زمین) است که کشف آن توسط پروژه "لینیر" یا "بررسی سیارک های نزدیک به زمین لینکلن"(LINEAR) در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۹ صورت گرفت. این سیارک به صورت بالقوه برای زمین یک سیارک برخوردی بشمار می رود.
سیارک "بنو" دارای قطر متوسط حدود ۴۹۲ متر و به صورت گسترده با رادار "رصدخانه آرسیبو" و رصدخانه های سیاره ای و مرکز شبکه فضای دوردست گلداستون رصد می شود.
"اسیریس-رکس" در صورت موفقیت، اولین فضاپیمای ایالات متحده خواهد بود که مأموریت بازگرداندن نمونه از یک سیارک را انجام داده است.
ماموریت VICTUS NOX
ادامه برنامه های دفاع فضایی با مأموریت VICTUS NOX ادامه خواهد داشت، اما این مأموریت به جای حفاظت از زمین در مقابل یک سیارک، برای حفاظت از ایالات متحده در مقابل هر دشمنی طراحی شده است که تصمیم به راه انداختن یک جنگ خارج از جهان با از بین بردن یکی از ماهواره های پرارزش آنها را دارد. این مأموریت آزمایشی در یکی از ماه های سال ۲۰۲۳ صورت خواهد گرفت.
موشک چاپ سه بعدی
استارتاپ Relativity Space مستقر در لس آنجلس انتظار دارد Terran ۱(اولین موشک چاپ سه بعدی جهان) را برای نخستین بار امسال پرتاب کند. باز شدن پنجره پرتاب برای ۳۱ ژانویه برنامه ریزی شده است. نخستین پرواز موفقیت آمیز Terran ۱ راه را برای توسعه یک موشک بزرگ تر به نام Terran R هموار می کند و استارتاپ Relativity Space امیدوار است از آن برای ارسال نخستین محموله تجاری به مریخ در سال ۲۰۲۴ استفاده نماید.
موشک هیبریدی استرالیا
یکی دیگر از تازه کارها در صحنه فضا، شرکت فناوری های فضایی گیلمور استرالیا است که می خواهد نخستین موشک خود به نام اریس(Eris) را در آوریل ۲۰۲۳ پرتاب کند. در صورت موفقیت، استرالیا دوازدهمین کشوری خواهد بود که موشک ساخته شده در داخل کشورش به فضا می رسد. پرتاب موفقیت آمیز اریس همینطور اریس را به نخستین موشکی تبدیل می کند که با نیروی یک موتور هیبریدی پرواز می کند. موتوری که در آن سوخت و اکسیدکننده، حالت های مختلف ماده هستند و به صورت بالقوه می تواند دری را به روی پروازهای فضایی ایمن تر و ارزان تر باز کند.
پرتاب استارشیپ
موشک استارشیپ شرکت اسپیس ایکس، یکی از فناوری های حوزه هوافضا است که همه انتظار دارند در آینده بتواند تحولی را در گردشگری فضایی ایجاد نماید. پرتاب این موشک برای سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است.
استارشیپ، یک سیستم حمل و نقل برای اعماق فضا است که خیلی از کارشناسان صنعت و فضانوردان آنرا یک عامل تغییر در اکتشافات فضایی و آینده سفرهای فضایی شامل گردشگری فضایی تجاری و تحقیقات بیشتر در حوزه هوافضا می نامند.
استارشیپ به همراه موشک "سوپر هوی"(Super Heavy) آن، یک سیستم حمل و نقل کاملا قابل استفاده مجدد است که برای حمل خدمه و محموله به ماه، مریخ و مدار زمین طراحی شده است. این پرتابگر فوق سنگین، بلندترین و قوی ترین وسیله پرتابی به حساب می آید که تابحال ساخته شده، اما به همان اندازه مهم می باشد که توجه داشته باشیم که این پیشرفت در مهندسی هوافضا، به ایجاد آینده ای سازگارتر با محیط زیست و پایدارتر در اکتشافات فضایی کمک می نماید.
این پرتابگر دو مرحله ای، از اکسیژن مایع و متان مایع بعنوان سوخت استفاده می نماید و از موتورهای "رپتور"(Raptor) قدرت می گیرد. این روش سبب کاهش قابل توجه هزینه پرتاب و افزایش فرکانس پرتاب می شود.
موشک مداری بزوس
رقیب میلیاردر ماسک، جف بزوس، شرکت هوافضای خود به نام بلواوریجین را دارد، اما برخلاف اسپیس ایکس، فقط موشکی با قابلیت پرواز زیر مداری(نیوشپرد) به پرواز درآورده است. این شرکت امیدوار است که در اواخر سال ۲۰۲۳، با نخستین پرواز موشک مداری خود به نام New Glenn، این وضعیت را تغییر دهد. توسعه موشک های سنگین یک دهه پیش شروع شد و نخستین پرتاب آن تابحال سه بار به تعویق افتاده است، اما اگر New Glenn در سال ۲۰۲۳ پرتاب شود، بلواوریجین می تواند رقابتی جدید را با اسپیس ایکس و «ائتلاف پرتاب و راه اندازی»(ULA) آغاز کند.
پرتاب ولکان قنطورس
سازمان ائتلاف پرتاب و راه اندازی، از زمان تشکیل در سال ۲۰۰۶، بیشتر از ۱۵۰ موشک اطلس و دلتا خویش را برای ناسا، وزارت دفاع ایالات متحده و سایر مشتریان پرتاب کرده است. این شرکت انتظار دارد موشک نسل بعدی خود معروف به Vulcan Centaur یا ولکان قنطورس را برای نخستین بار در اوایل سال ۲۰۲۳ پرتاب کند.
پرتاب کاوشگر ماه
"اینتویتیو ماشینز"(Intuitive Machines) هم در این سال پرتابی خواهد داشت و فرودگر قمری ساخت این شرکت معروف به "Nova-C" انتظار می رود در مارس ۲۰۲۳ پرتاب شود.
دومین تلاش هند
اگر همه چیز با مأموریت فضایی به خوبی پیش برود، ژاپن به لیست کوتاه کشورهایی خواهد پیوست که موفق به فرود نرم بر روی ماه می شوند. هند همینطور امیدوار است در سال ۲۰۲۳ با پرتاب ماه نشین چاندرایان-۳ خویش را به این فهرست اضافه کند. این مأموریت دومین تلاش هند برای فرود بر ماه خواهد بود - نخستین تلاش، چاندرایان-۲، با فرود فضاپیمایی روی ماه در سال ۲۰۱۹ به پایان رسید، اما آژانس فضایی این کشور امیدوار است که مهندسی به روز آن سبب شود این مأموریت با موفقیت به پایان برسد.
کاوشگر اقمار یخی مشتری
آژانس فضایی اروپا(ESA) هم برای سال ۲۰۲۳ ماموریتی به مقصد ماه را برنامه ریزی نموده است، اما این مأموریت نه یک، بلکه سه قمر -گانیمد، کالیست و اروپا را مورد هدف قرار می دهد. کاوشگر قمرهای یخی مشتری(JUICE) که مقرر است در آوریل ۲۰۲۳ به فضا پرتاب شود، از مجموعه ای از ۱۰ ابزار برای مطالعه این قمرها در طول ۳۵ پرواز استفاده خواهد نمود.
تلسکوپ فضایی چین
چین هم می خواهد سال ۲۰۲۳ تلسکوپ Xuntian را پرتاب کند. تلسکوپ فضایی نقشه برداری چینی یا CSST که Xuntian هم نامیده می شود، مقرر است در دسامبر ۲۰۲۳ سوار بر موشک لانگ مارچ ۵ پرتاب شود. این رصدخانه در زبان چینی ماندارین به معنای "کاوش آسمان ها"(survey to heavens) است. این تلسکوپ از ابزارهای نوری جهت بررسی آسمان و ساختن یک نقشه کیهانی جدید از جهان استفاده خواهد نمود.
میدان دید تلسکوپ فضایی "Xuntian" چین ۳۵۰ برابر از هابل گسترده تر است. این تلسکوپ با طولی به اندازه ی یک ساختمان سه طبقه، یک دیافراگم ۶.۵ فوتی(۲ متری) دارد. به قول معاون مدیر رصدخانه ملی نجوم چین(NAOC)، این تلسکوپ کمی کم قطرتر از تلسکوپ فضایی هابل است اما میدان دید گسترده ی آن این مورد را جبران می کند.
منبع: مداربسته
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب